Gunhild Persdatter Håland

Andre Hendelser og Egenskaper:

• Bygdebok: Håland, Randaberg, Rogaland, Norway; Tore og Gunnhild Tore Viste giftet seg med med Gunhild, datteren til Per og Gunlaug. Etter kvart fekk dei ti barn og heldt i tillegg ei tenestejente. Som det var vanleg, var buskapen den mest verdfulle delen av eiga. I februar 1722 hadde dei på stallen ei blakket og ei svart følgje, men ingen fullvaksen hest. Fjøset inneheldt ti kyr, tri kalvar og ei kvige. Dessutan hadde dei ein gris og i kornbingen eitt tonn havre. Verdien av alt dette svara til 52 ½ dalarar, 60% av alt dei åtte. Sengekleda deira var verd 8 dalarar og bileggjaromnen 3. Av meir luksusprega gjenstandar var det lite: to sølvskeier til ein dalar stykket, to lysestakar av messing til søndagsbruk og to tinnfat var heile stasen. Det hadde gått nedover på bruket sidan Sjur Olsson. Tore døydde i 1722, og Gunhild gifta seg opp att med Jakob Indre Bø. Ho var nå for gammal til å få fleire barn. Jakob Jakob førde visst ikkje særleg rikdom til gards. Huslyden vart berre fattigare med åra. Då han døydde i 1751, var all eiga deira verd 55 dalarar, helvta av bygdegjennomsnittet. Ikkje nok med det, dei måtte låna for å halda det gåande. Lars Håland skulda dei 8 dalarar, tenestefolka tri dalarar og byfolk ein halv dalar medan restansar på landskylda og tienden gjekk oppi 5 dalarar. Dei hadde late bygningane på bruket forfalla. 8 dalarar måtte setjast av for å få dei i skikkeleg stand. Såleis gjekk 24 ½ dalarar bort i gjeld. Når så sjølve gravferda kom på 14 dalarar, vart det berre att 16 ½ dalarar til arvingane etter Jakob. Det var særleg buskapen som hadde minka. I 1751 hadde dei berre seks kyr på båsen. Sengekleda var redusert i verdi til berre ein dalar, og bileggjaromnen hadde minka til helvta av det han var verd 29 år tidlegare. Etter at Jakob var borte, tok Klaus, yngste sonen til Gunhild, over bygsla -------------------- Tore Knutsson (1701 - 1722), Viste, br. 22, hl. 4,1, d. 1722. Gift med Gunhild Persdotter, d. br. hl. 2,3. Jfr. d. br. hl. 4. Ti barn: 1) Kirsten, f. ca. 1701, Vistnes, br. 8, hl. 7 2) Per, f. ca. 1704 3) Knut, f. ca. 1706, A. Goa, br. 4, hl. 6 4) Tore, f. ca. 1709, Vistvik, br. 3, hl. 9 5) Gunhild, f. ca. 1710, Sande, br. 10, hl. 6 6) Berta, f. 1712, Todnem, br. 1, hl. 6 7) Maren, f. 1715 8) Kirsten d.y., f. 1717, Sande, br. 4. hl. 5 9) Klaus, f. 1721, Håland, br. 1, hl. 5 10) Guri, f. 1720 Jakob Andersen (1722 — 1751), Indre Bø, br. 4, hl. 5,7, d. 1751. Gift i 1725 med Gunhild Persdotter, jfr. d. br. hl. 3 Ingen barn

Familie/Ektefelle/partner: Tore Knutsen Viste. Tore ble født ca. 1677 , Viste, Randaberg, Rogaland, Norway; døde 1722, Håland, Randaberg, Rogaland, Norway. [Gruppeskjema] [Familiediagram]

Notater:

Gift:
10 barn

Familie/Ektefelle/partner: Jakob Andersen Bø. Jakob ble født 1698 , Indre Bø, Randaberg, Rogaland, Norway; døde 1751, Håland, Randaberg, Rogaland, Norway. [Gruppeskjema] [Familiediagram]

Notater:

Gift:
Ingen barn

Andre Hendelser og Egenskaper:

• Bygdebok: Håland, Randaberg, Rogaland, Norway; Gunnlaug og Per Toresson I staden gifta Gunlaug seg med Per Toresson og tok i 1662 over foreldrebruket i lag med han. Sjølv om dei fekk bygselbrev på parten, heldt Sjur fram med å reknast som husbonde. Han dreiv jorda ved hjelp av kona, dottera, svigersonen og to tenestefolk, ein dreng og ei jente. Sjur dør I 1668 døydde Sjur. Med det kunne Gunlaug og Per ta over som husbondfolk. Buet vart skifta, og Stevor fekk halda fram med å bu hjå dei. Buet vart skifta, og Stevor fekk halda fram med å bu hjå dei. Dei to hadde alt to born og fekk sidan to til som vaks opp. Etter at borna var vaksne, hyrte dei ein dreng til å hjelpa seg med gardsdrifta. I 1701 var Per midt i 70-åra og Gunlaug omlag ti år yngre. Tida var inne til å gje frå seg bygsla. Den som fekk leiga bruket etter dei, var Tore Viste, som på den tida gifta seg med Gunhild, dotter deira. Etter kvart fekk dei ti barn og heldt i tillegg ei tenestejente. -------------------- Per Toresson (1662 - ca. 1701), f. ca. 1625. Gift med Gunlaug Sjursdotter, d. br. hl. 1,2. Fire barn: 1. Tore, f. ca. 1660, Viste, br. 21, hl. 2 2. Sjur, f. ca. 1665, n. i marinen i København 1701 3. Gunhild, f. ca. 1676, d. br. hl. 3 4. Per, f. ca. 1678, n. som tenar hjå kjøpmann Seehusen i Stavanger 1701

Per + Gunlaug Sjursdatter Håland. Gunlaug (datter av Sjur Olsen Håland og Stevor Persdatter) ble født ca. 1635 , Håland, Randaberg, Rogaland, Norway; døde, Håland, Randaberg, Rogaland, Norway. [Gruppeskjema] [Familiediagram]

Andre Hendelser og Egenskaper:

• Bygdebok: Håland, Randaberg, Rogaland, Norway; Gunnlaug forlovet med Nils Toresson I 1658 kom døtrene til Sjur i gifteferdig alder. Det året vart den eine av dei, helst Gunlaug, trulova med Nils Toresson. I samband med trulovinga sytte Sjur for at dei fekk leiga eit bruk på 24 spann kornskyld, truleg hans eige. Før dei fekk halde bryllaup, døydde Nils. Arvingane hans kravde då, og fekk, dei åtte dalarane han hadde gjeve i festargåve. Gunnlaug og Per Toresson I staden gifta Gunlaug seg med Per Toresson og tok i 1662 over foreldrebruket i lag med han. Sjølv om dei fekk bygselbrev på parten, heldt Sjur fram med å reknast som husbonde. Han dreiv jorda ved hjelp av kona, dottera, svigersonen og to tenestefolk, ein dreng og ei jente. Sjur dør I 1668 døydde Sjur. Med det kunne Gunlaug og Per ta over som husbondfolk. Buet vart skifta, og Stevor fekk halda fram med å bu hjå dei. Buet vart skifta, og Stevor fekk halda fram med å bu hjå dei. Dei to hadde alt to born og fekk sidan to til som vaks opp. Etter at borna var vaksne, hyrte dei ein dreng til å hjelpa seg med gardsdrifta. I 1701 var Per midt i 70-åra og Gunlaug omlag ti år yngre. Tida var inne til å gje frå seg bygsla. Den som fekk leiga bruket etter dei, var Tore Viste, som på den tida gifta seg med Gunhild, dotter deira. Etter kvart fekk dei ti barn og heldt i tillegg ei tenestejente. -------------------- Per Toresson (1662 - ca. 1701), f. ca. 1625. Gift med Gunlaug Sjursdotter, d. br. hl. 1,2. Fire barn: 1. Tore, f. ca. 1660, Viste, br. 21, hl. 2 2. Sjur, f. ca. 1665, n. i marinen i København 1701 3. Gunhild, f. ca. 1676, d. br. hl. 3 4. Per, f. ca. 1678, n. som tenar hjå kjøpmann Seehusen i Stavanger 1701

Andre Hendelser og Egenskaper:

• Bygdebok: Håland, Randaberg, Rogaland, Norway; Bruk 1: Sonen Sjur får halve garden Ola var einaste bonde på Håland til i 1625. Året etter let han sonen, Sjur, ta over bygsla på halve garden. Slik vart bruk 1 til. Som medlem av ei av dei meir framståande ættene i bygda, vart også Sjur så å seia fast domsmann på bygdetinget. Han gifta seg med Stevor Persdotter og fekk to døtrer med henne. Den eine gifta seg med lensmann Knut Toresson på Grødem medan den andre tok over bruket etter faren saman med mannen sin. Som Ola var Sjur ein velståande mann. Særleg hadde han mykje sølv: 8 sølv-skeier, eit sølvstaup og eit sølvbelte som til saman var verd 30 dalarar. Av koppar åtte han for godt 12 dalarar og sengeklede for sju dalarar. Sjur vert jordherre I tillegg hadde han ikkje lite reie pengar som han lånte ut. Mellom anna lånte han Per Gjermundsson Jåttå 40 dalarar mot pant i 27 spann kornskyld i Store Undem i Time. Per makta ikkje betala tilbake lånet, og i 1622 fekk Sjur kjøpebrev på jordegodset. Likevel vart det ikkje tinglyst før i 1642. I 1665 freista slekta til Per Jåttå å ta tilbake jordegodset på odelen. På vegner av arvingane etter Per stemnde stavanger-borgaren Laurits Jonsen Sjur for retten for å få han til å levera tilbake dei 27 spanna i Store Undem. Men Sjur kunne prova ved hjelp av kjøpebrevet frå 1622 at han hadde vore eigar av jordegodset i 43 år, 13 år meir enn lova kravde for at han skulle ta over odelsretten. Med det vart krava til Laurits og dei han representerte avviste. Etter at Sjur døydde i 1668, fekk enka etter han, Stevor, leigeinntektene av Store Undem å leva av i alderdommen etter at resten av buet var skifta mellom dei to døtrene. Sjur og drapsklaga Sjur var og i hardt ver i 1651. Han hadde kome i krangel med Anton Monsson frå Heigre i Høyland. Under krangelen tok sinnet han, og han gav Anton ein nokså hard dult. Det gjekk ikkje betre enn at Anton ei tid etter vart alvorleg sjuk. Han vart klar over at det gjekk mot slutten, og på dødsleiet svor han på at Sjur var den eigentlege banemannen. 12 veker etter dulten døydde han. Enka og Mons, sonen, visste Sjur hadde mykje å rutta med og gjekk til sak mot han. Det var ei stygg sak å få mot seg. Vart Sjur dømd for å ha gitt Anton dødsstøyten, ville han mista livet. Etter som saka skrei fram, vart det klart at det ikkje ville gå så ille. Trass i alt hadde det gått tri månader frå Anton fekk «skuven» til han døydde. I løpet av den tida hadde han mellom anna hatt krefter nok til å gjelda fem hestar. Sjur freista på si side å så tvil om Anton kunne reknast som ein ærleg mann. Mellom anna viste han til at Anton i 1627 vart dømd for å ha spreidd løgner om naboen sin, Henrik Heigre. Han skulle ha vore opphavsmannen til rykte om at Henrik var ein tjuv og ein mann som gjekk fram på uærleg vis. Enden vart at Sjur fekk behalda halsen. Men han måtte ut med 16 dalarar i halv mannslott etter Anton til arvingane hans. Dessutan fekk enka 8 dalarar i «sengerov». Gunnlaug forlovet med Nils Toresson I 1658 kom døtrene til Sjur i gifteferdig alder. Det året vart den eine av dei, helst Gunlaug, trulova med Nils Toresson. I samband med trulovinga sytte Sjur for at dei fekk leiga eit bruk på 24 spann kornskyld, truleg hans eige. Før dei fekk halde bryllaup, døydde Nils. Arvingane hans kravde då, og fekk, dei åtte dalarane han hadde gjeve i festargåve. Gunnlaug og Per Toresson I staden gifta Gunlaug seg med Per Toresson og tok i 1662 over foreldrebruket i lag med han. Sjølv om dei fekk bygselbrev på parten, heldt Sjur fram med å reknast som husbonde. Han dreiv jorda ved hjelp av kona, dottera, svigersonen og to tenestefolk, ein dreng og ei jente. Drengen Jon Tasta Drengen var elles Jon Eriksson frå Tasta. Han hadde teke på seg å vera skysskaffar ved sida av tenesta. Hausten 1665 fekk han ordre om å stilla med sju hestar frå Goa skipreide for å frakta dei konglege skattane. Av einkvan grunn hadde Jon late vera å gå omkring til bøndene for å be dei stilla hestar. Som straff for forsøminga måtte han bøta med 1 3/4 dalarar. Sidan han ikkje åtte meir enn det han sto og gjekk i, vart det til at Sjur betalte bota for sidan å trekkja Jon i løna Jon og Ingeborg Tenestejenta heitte Ingeborg og var frå Viste. Ho og Jon hadde eit godt auga til kvarandre. Det gjekk ikkje betre enn at Ingeborg vart med barn. Sidan dei ikkje hadde jord å gå til, var det uråd for dei å gifta seg. Dessutan var dei firmenningar og for nært i slekt til å vera kjærastepar. Tilhøvet kom sjølvsagt fut og lensmann for øyro, og det vart sak av det. Dommen fall i april 1668. Eigentleg skulle dei ha betalt ei svær bot. Men sidan ingen av dei hadde noko å betala med, vart dei sende til fiskeria i Nord-Noreg, han i tri, ho i to år. Dei flytta aldri meir til Randaberg. I 1698 budde Ingeborg i Bergen. Sjur dør Same året som dei to vart dømde, døydde Sjur. Med det kunne Gunlaug og Per ta over som husbondfolk. Buet vart skifta, og Stevor fekk halda fram med å bu hjå dei. -------------------- Sjur Olsson (1626 - 1662), Håland, br. 10, hl. 1,1, d. 1668. Gift med Stevor Persdotter To barn: 1) Ingeborg, Grødem. hr. 1. hl. 3 2) Gunlaug, d. br. hl. 2

Sjur + Stevor Persdatter. Stevor døde, Håland, Randaberg, Rogaland, Norway. [Gruppeskjema] [Familiediagram]

Andre Hendelser og Egenskaper:

• Bygdebok: Håland, Randaberg, Rogaland, Norway; Sjur Olsson (1626 - 1662), Håland, br. 10, hl. 1,1, d. 1668. Gift med Stevor Persdotter To barn: 1) Ingeborg, Grødem. hr. 1. hl. 3 2) Gunlaug, d. br. hl. 2

Andre Hendelser og Egenskaper:

• Bygdebok: Håland, Randaberg, Rogaland, Norway; Ola Sjursson – ein velstandsmann Den siste bonden som dreiv heile garden åleine, var Ola Sjursson. Truleg tok han over garden noko før 1600 og fekk ved hundreårsskiftet sonen Sjur. Han dreiv jorda til i 1633 og må vera født i 1560- eller 1570-åra. Etter korntienda å døma, varierte avlinga hans i tida 1603-1605 mellom 1,5 og 2,5 tonn korn. Det var noko i overkant av bygdegjennomsnittet og innebar at han spadde kring 7 dekar åker. Ola vart mykje nytta som domsmann på bygdetinget og må ha vore ein akta mann. Det var jamn velstand hjå han. I alle høve hadde han reie pengar liggjande. Dei kunne stundom freista fattigare folk over evne. Ein av dei var Birgitte Leikvoll som i 1612 stakk til seg nokre av hans «penndinnghe». For gjerninga vart ho dregen for retten og straffa. Sjau med futen I 1622 var Ola i klammeri med jærfuten Mads Nilsson. Mads meinte Ola hadde vore med på å forfalska eit dokument om Stokka. For dette tvinga han Ola til å betala 25 dalarar. I tillegg stakk Mads av med eit sølvstaup som høyrde Ola til. Ola var lite nøgd med denne framferda og klaga til lensherren. Futen forsvara seg med at han hadde sett på staupet som ei gåve frå Ola. Det enda med at saka kom for tinget. Dommen manglar me rett nok, men sidan dette er siste gongen Mads vert nemnt som fut, kan det sjå ut til at han lei nederlag. Når det galdt kjøpebrevet på Stokka som Mads meinte var forfalska, var Gabriel Pallesson på Harestad innblanda. Denne saka kom sidan opp for lagretten i Stavanger. Det var ikkje siste gongen Ola var i klammeri med storfolk. Hausten 1629 nekta han og sonen å skyssa nokre av dei. Storfolka klaga, og dei to vart stemnde for bygdetinget. Ei forklaring hadde dei, men ho vart avvist som «skidden», så dei laut ut med ei bot på 3/4 dalarar. At Ola var ein halden mann, viser skattane han betalte i 1620-åra, då formua verka inn på kva folk måtte ut med. På den tida betalte Ola stort sett ein halv gong meir i skatt enn det som var gjennomsnittet for bøndene i bygda. Ola var einaste bonde på Håland til i 1625. Året etter let han sonen, Sjur, ta over bygsla på halve garden. Slik vart bruk 1 til. -------------------- Ola Sjursson (ca. 1600 - 1633) Barn: 1. Sjur, f. ca. 1601, Håland, br. 1, hl. 1