Ingeborg Kristofferdatter Viste

Andre Hendelser og Egenskaper:

• Bygdebok: Viste, Randaberg, Rogaland, Norway

Andre Hendelser og Egenskaper:

• Bygdebok: Viste, Randaberg, Rogaland, Norway; Kristoffer fikk i 1621 bruke 16 spann kornskyld av sin fars part. Jorda til Kristoffer vart ytterlegare utvida med 9 ½ spann då faren døydde i 1629. Dette vart sidan bruk 1 og var på 25 ½ spann til langt inn på 1800-talet. Resten av parten til Gaute dreiv enka nokre månader. Men før året 1629 var ute, let ho Endre Persson Grødem ta over bygsla. Det må ha skjedd anten ved at han gifta seg med henne eller ei av døtrene. Slik vart grunnlaget lagt for bruk 12. Kristoffer gifta seg to gonger. Med fyrste kona fekk han sju barn, men namnet hennar er gått i gløymeboka. Etter at ho døydde, gifta han seg for andre gongen med Berta Torgersdotter Austbø frå Hundvåg. Ho var syster til Gunhild på bruk 1 og Ola på bruk 12 på Ytre Bø. Med Kristoffer fekk Berta fem bom. I 1645 hadde huslyden ei tenestejente til hjelp. Skatten betalte Kristoffer for det meste i lag med naboen Endre. Etter det dei laut ut med i 1620- og 1630-åra, hadde dei det omlag som folk flest. Dei betalte punktleg så langt me veit. Skyssnekting Likevel hadde Kristoffer sine konfliktar med styresmaktene. Særleg arg var han på skyssplikta. Det var ikkje fritt for at han kunne slå seg vrang når det var ulagleg for han å gå frå arbeidet. Fyrste gongen han måtte bøta for skyssnekting, var i 1628. Andre gongen var i 1641 då han saman med to mann frå Raustein nekta å ro båten til futen som skulle til København med dei kongelege skattane. Vrakgods For Kristoffer kunne sjøen by på ymse slag overraskingar. Ein dag i 1641 fann han noko vrakgods nede i stranda. Han såg ingen grunn til å la lensmannen få kjennskap til funnet og gøymde det, truleg i naustet. Men lensmannen kom under ver med vrakfunnet og melde frå til futen. Etter lova skulle kongen ha 2/3 av det vrakgodset var verd. Kristoffer måtte bøta ein dalar til futen for å sleppa vidare rettsleg forfylgjing. Verre var det i 1667. Det året kom sønene Torger og Gaute i skade for å losa ein skotsk kaper. Skottane var fiendar av kongen, og gutane slapp så vidt frå avretting i saka som fylgde. Ingeborg og drengen Jon Tasta Verste opplevinga for Kristoffer var kanskje likevel det som dottera Ingeborg vart ute for. Sommaren 1667 tente ho på Håland. På same tida tente den 30 år gamle drengen Jon Eriksson Nedre Tasta der. Dei to vart glade i kvarandre, så glade at det mot nyttår tydeleg viste på Ingeborg. Likevel kom dei ikkje til å gifta seg. Barnet kom og førde uunngåeleg til rettssak. Ikkje nok med at dei fekk barn utanfor ekteskapet, det gjekk stygge rykte om at dei jamvel var i slekt, trimenningar eller firmenningar skulle dei vera. Det var elles meir enn Ingeborg og Jon visste. Forvist Retten fann ikkje at noko slikt kunne provast. Men straffa vart hard nok likevel. Ei stor bot skulle dei betala, så stor at slekta til Jon ikkje makta å reisa pengane for han. Etter saka med sønene var også Kristoffer ute av stand til å berga dotter si. I staden vart dei to forviste til fiskevera i Nord-Noreg, Jon for tri og og Ingeborg for to år. Før dei får, måtte dei stå offentleg skrifte i kyrkja for det dei hadde gjort. Dei kom aldri til å venda heim. I 1698 budde Ingeborg i Bergen. Tri år etter denne rettssaka døydde Kristoffer. -------------------- Kristoffer Gautesson (1622/30 - 1673), d. br. hl. 1,1, d. ca. 1671. Fyrste kona ukjend. Andre kona Berta Torgersdotter, f. på Austbø på Hundvåg, jfr. d. br. hl. 3. Born med fyrste kone: 1. Torger, f. ca. 1624, Viste, br. 4, hl. 4 2. Gaute, f. ca. 1648, n. svak og skrøpeleg i 1666 3. Ola, I. Bø, br. 7, hl. 2 4. Karen, Tunge, br. 4, hl. 3 5. Sissel, I såland. br. 10, hl. 3 6. Ingeborg, n. Bergen 1698 7. Marit, d. i Stavanger før 1698 Born med Berta Torgersdotter: 8. Siri, I. Bø, br. 1, hl. 2 9. Berta, Stavanger 10. Marit, Viste, br. 6, hl. 3 11. Ingeborg 12. Berta, Stavanger 13. Torger, f. ca. 1659

Kristoffer + Berta Torgersdatter Austbø. Berta ble født , Austbø, Hundvåg, Rogaland, Norway; døde, Viste, Randaberg, Rogaland, Norway. [Gruppeskjema] [Familiediagram]

Andre Hendelser og Egenskaper:

• Bygdebok: Viste, Randaberg, Rogaland, Norway; Kristoffer fikk i 1621 bruke 16 spann kornskyld av sin fars part. Jorda til Kristoffer vart ytterlegare utvida med 9 ½ spann då faren døydde i 1629. Dette vart sidan bruk 1 og var på 25 ½ spann til langt inn på 1800-talet. Resten av parten til Gaute dreiv enka nokre månader. Men før året 1629 var ute, let ho Endre Persson Grødem ta over bygsla. Det må ha skjedd anten ved at han gifta seg med henne eller ei av døtrene. Slik vart grunnlaget lagt for bruk 12. Kristoffer gifta seg to gonger. Med fyrste kona fekk han sju bom, men namnet hennar er gått i gløymeboka. Etter at ho døydde, gifta han seg for andre gongen med Berta Torgersdotter Austbø frå Hundvåg. Ho var syster til Gunhild på bruk 1 og Ola på bruk 12 på Ytre Bø. Med Kristoffer fekk Berta fem bom. I 1645 hadde huslyden ei tenestejente til hjelp. Skatten betalte Kristoffer for det meste i lag med naboen Endre. Etter det dei laut ut med i 1620- og 1630-åra, hadde dei det omlag som folk flest. Dei betalte punktleg så langt me veit. Skyssnekting Likevel hadde Kristoffer sine konfliktar med styresmaktene. Særleg arg var han på skyssplikta. Det var ikkje fritt for at han kunne slå seg vrang når det var ulagleg for han å gå frå arbeidet. Fyrste gongen han måtte bøta for skyssnekting, var i 1628. Andre gongen var i 1641 då han saman med to mann frå Raustein nekta å ro båten til futen som skulle til København med dei kongelege skattane. Vrakgods For Kristoffer kunne sjøen by på ymse slag overraskingar. Ein dag i 1641 fann han noko vrakgods nede i stranda. Han såg ingen grunn til å la lensmannen få kjennskap til funnet og gøymde det, truleg i naustet. Men lensmannen kom under ver med vrakfunnet og melde frå til futen. Etter lova skulle kongen ha 2/3 av det vrakgodset var verd. Kristoffer måtte bøta ein dalar til futen for å sleppa vidare rettsleg forfylgjing. Verre var det i 1667. Det året kom sønene Torger og Gaute i skade for å losa ein skotsk kaper. Skottane var fiendar av kongen, og gutane slapp så vidt frå avretting i saka som fylgde. Ingeborg og drengen Jon Tasta Verste opplevinga for Kristoffer var kanskje likevel det som dottera Ingeborg vart ute for. Sommaren 1667 tente ho på Håland. På same tida tente den 30 år gamle drengen Jon Eriksson Nedre Tasta der. Dei to vart glade i kvarandre, så glade at det mot nyttår tydeleg viste på Ingeborg. Likevel kom dei ikkje til å gifta seg. Barnet kom og førde uunngåeleg til rettssak. Ikkje nok med at dei fekk barn utanfor ekteskapet, det gjekk stygge rykte om at dei jamvel var i slekt, trimenningar eller firmenningar skulle dei vera. Det var elles meir enn Ingeborg og Jon visste. Forvist Retten fann ikkje at noko slikt kunne provast. Men straffa vart hard nok likevel. Ei stor bot skulle dei betala, så stor at slekta til Jon ikkje makta å reisa pengane for han. Etter saka med sønene var også Kristoffer ute av stand til å berga dotter si. I staden vart dei to forviste til fiskevera i Nord-Noreg, Jon for tri og og Ingeborg for to år. Før dei får, måtte dei stå offentleg skrifte i kyrkja for det dei hadde gjort. Dei kom aldri til å venda heim. I 1698 budde Ingeborg i Bergen. Ola Kolnes Tri år etter denne rettssaka døydde Kristoffer. Berta gifta seg då med Ola Ols-son Sør-Kolnes, men var for gammal til å få fleire bom. Berta og Ola fekk det heller smått. Det var helst buskapen og kornlageret som var noko verd. Såleis hadde dei i fjøset stut og ti kyr, på stallen tri hestar og føl og dessutan gris og eit par sauer. Då Ola døydde rett før jul 1692, hadde dei 750 kilo korn i løa. Verdien av alt dette svara til 36 dalarar, 2/3 av det dei åtte. All eiga deira vart verdsett til 53 dalarar, helvta av bygdegjennomsnittet. Trass i dette, hadde dei skaffa seg ein ganske god bileggjaromn til fem dalarar. Sengekleda var verd 2 ½ dalarar, omtrent som ei god ku. «Luksusartiklane» deira var eit gammalt tinnfat og ein lysestake. Det som må ha vore ei berging for dei når det vart for trongt, var husfisket til Ola. Nede i stranda hadde dei naust og skikkeleg fiskebåt med segl og alt utstyr som høyrde til. Då Ola døydde, fekk Sjur Larsson frå Rennesøy og Berta Olsdotter her frå Viste bygselbrev på parten. Berta døydde same året, og Sjur fann seg ny kone på Revheim, Marit Persdotter. ---------------------------------------- Kristoffer Gautesson (1622/30 - 1673), d. br. hl. 1,1, d. ca. 1671. Fyrste kona ukjend. Andre kona Berta Torgersdotter, f. på Austbø på Hundvåg, jfr. d. br. hl. 3. Born med fyrste kone: 1. Torger, f. ca. 1624, Viste, br. 4, hl. 4 2. Gaute, f. ca. 1648, n. svak og skrøpeleg i 1666 3. Ola, I. Bø, br. 7, hl. 2 4. Karen, Tunge, br. 4, hl. 3 5. Sissel, I såland. br. 10, hl. 3 6. Ingeborg, n. Bergen 1698 7. Marit, d. i Stavanger før 1698 Born med Berta Torgersdotter: 8. Siri, I. Bø, br. 1, hl. 2 9. Berta, Stavanger 10. Marit, Viste, br. 6, hl. 3 11. Ingeborg 12. Berta, Stavanger 13. Torger, f. ca. 1659

Andre Hendelser og Egenskaper:

• Bygdebok: Viste, Randaberg, Rogaland, Norway; Gaute på bruk 1 var tydeleg både rik og høgætta. Ættebakgrunnen gjorde at han i 1613 vart utnemnd til ny lensmann for Goa skipreide etter Lasse Nordre Sunde. Vervet skjøtta Gaute til kring 1622 då Ola Håland vart peika ut til å ta over. Gaute hadde etter måten stor buskap, større enn han hadde rett til å fø på parten sin. Som det var vanleg, sytte han for at fattigare bønder fostra fram kreatur mot rimeleg vederlag. Ein av dei som tok mot husdyr frå Gaute, var Torleif Sande. I 1619 var han uheldig og mista ei ku. Torleif hadde vanskar med å halda Gaute skadefri og vart stemnd for tinget. Der måtte han ta Gaute i handa og høgtideleg lova å skaffa ei ny ku av same verdi. Velstanden hjå Gaute førde med seg at han gjennom heile 1620-åra var mellom dei i bygda som betalte mest skatt. Det gjorde han trass i at han i 1621 hadde late sonen Kristoffer bruka 16 spann kornskyld av parten sin. Jorda til Kristoffer vart ytterlegare utvida med 9 ½ spann då faren døydde i 1629. Dette vart sidan bruk 1 og var på 25 ½ spann til langt inn på 1800-talet. Resten av parten til Gaute dreiv enka nokre månader. Men før året 1629 var ute, let ho Endre Persson Grødem ta over bygsla. Det må ha skjedd anten ved at han gifta seg med henne eller ei av døtrene. Slik vart grunnlaget lagt for bruk 12. - Oppført med en sønn; Kristoffer